In 2004 zijn Jan Huijben, Michel Kanters en Gerard Sonneveld naar de Poolcirkel gereden in Finland en gedurende deze reis is onderstaande verhaal op een website gepubliceerd

De aanleiding voor de reis:

Ergens vorig jaar, op een feest of zo:

Michel: “zullen we nog eens naar Scandinavië rijden?”

Jan: “okee, volgend jaar?”

Michel: “okee.”

 

Zo begon ons tweede Scandinavië avontuur. Dat wil zeggen, zo werd het idee geboren, de reis moet nog beginnen. Natuurlijk moest er eerst nog wel toestemming verkregen worden van het thuisfront, maar dat was geen probleem. (Ze is toch wel lief, niet?)

Toen ik dit aan mijn collega en vriend  Gerard vertelde, wilde hij eigenlijk ook wel mee. Hij is reeds drie maal eerder op de Noordkaap geweest, (twee maal met de auto en eenmaal met de boot) en was mijn raadgever voor wat betreft de route en bezienswaardigheden voor onze eerste reis die kant op. Met Michel overlegd en hij vond het geen probleem. Dus, in 2004 met 3 man die kant op.

Michel rijdt natuurlijk weer met zijn Goldwing met bakkie. Daar moet vooraf nog wel wat aan gebeuren, want die loopt op dit moment niet zo soepeltjes. Iets met de ontsteking, bobines, bedrading of zo, want vooral als het vochtig is, gaat het niet zo best. (En dat het daar vochtig kan zijn weten we nog maar al te goed.) Zijn banden zijn splinternieuw en hij heeft zelfs al een nieuwe liggen om net vooraf nog te monteren. Hij heeft er alle vertrouwen in dat het allemaal goedkomt.

Gerard rijdt met een Honda Deauville 650. Vorig jaar gebruikt gekocht, nette motor en niets mis mee. Sleutelen doet hij niet zelf, maar dat doet DIVMO voor hem. Zij motto: “Als je er geen verstand van hebt, blijf er dan af.” (Misschien konden wij zijn motto wel overnemen???) En tot op heden, als de dodemansknop niet omstaat, doet zijn motor het altijd.

Ikzelf wil dit jaar mijn Goldwing meenemen, en was dus begonnen met hem na te kijken. Nieuwe waterpomp, vacuüm ontsteking nagekeken, nieuwe achterband en nieuwe achterwiellagers zijn er reeds ingezet. Omdat voor deze klusjes de achterbrug eruit moest, werd zichtbaar dat de tussenbrug er reeds voor ca 50 % tussenuit gerot was, en dat in het achter spatbord onder het achterlicht ook geen ijzer meer zat. (Tja, 23 jaar oud, hé) Dit is ondertussen met veel huisvlijt, ijzeren plaatjes, plamuur en zo weer opgeknapt. Sinds vandaag zit daar reeds weer lak op. Nu nog in elkaar zetten. Maar, komt goed.

Trouwens, Michel neemt zijn gereedschap en plakband mee…….

Enkele weken geleden heb ik de route uitgezet op de landkaart. Dit ook in een Excel werkblad gezet met wegnummers, tussenafstanden en zo, zodat het op een routerol goed leesbaar is. Saldo: 6.270 Km in 14 dagen?? Maar iedereen kent mijn afwijking op de geschatte afstand ondertussen wel, dus het zal wel ietsje meer zijn.

We rijden door Duitsland, Denemarken, Zweden, steken met de nachtboot over van Stockholm naar Turkü, Finland, omhoog tot net over de poolcirkel, dan linksaf door Zweden naar Noorwegen, dan langst de kust omlaag, bootoversteek naar Denemarken, Duitsland en zo weer naar huis. Eigenlijk dus een groot rondje om de Botnische zee, zeg maar.

Vorige week zijn we bij elkaar gekomen om alvast een en ander door te nemen, zoals de route, wie wat meeneemt en zo. Tevens kon Michel kennis maken met Gerard, want die kenden elkaar nog niet. Daarbij de voorpret mag ook niet vergeten worden. Kortom, we hebben er weer zin in. Nu alleen nog onze motoren zover zien te krijgen dat die er ook zin in krijgen…..

Natuurlijk zullen we weer een dagelijks verslag bijhouden van onze survivaltocht, wat in ons clubblad gepubliceerd zal worden….Misschien.

 

Shadow-warrior.

 

Dag 1, 12-06-2004

Hulten – Rosenfelder strand

Vandaag gereden 640 Km.

Vandaag is het weer zover. We gaan het weer doen, voor de tweede maal, met uitgebreide “ bemanning”. Michel en Ik doen natuurlijk mee, en Gerard doet nu ook mee.  Zoals nog bekend van vorige maal vandaag weer…..regen. Het lijkt wel een replay. Maar toch ook af en toe zon. Al met al niet geheel verkeerd.

Vanmorgen om 09.00 uur in Hulten begonnen met worstenbrood en koffie. Om ca 9.30 uur vertrokken in zomeroutfit. Natuurlijk op advies van ons Bol. Je moet nu eenmaal optimistisch blijven. Voordat we Nederland uit waren toch maar weer de regenkleding aangetrokken welke we de rest van de dag noodgedwongen aangehouden hebben. We waren Nederland nog niet uit of we hadden weer een aanrijding. Michel reed tegen een onbemande luchtballon aan. Gelukkig was het alleen lucht wat beschadigd was. Dat kunnen we maar gehad hebben. Vandaag was een dag om afstand af te leggen, kilometers maken op de Duitse autobahn. Dat is gelukt, maar het is goed dat we dat niet iedere dag doen, want dat is zeer slaapverwekkend. Ca. 40 Km na Lubeck  zijn we de kleine wegen opgegaan om ca 17.51 uur op de camping in Rosenfelder strand, waar ons Bol en ik al eerder waren, te arriveren.

 We hebben net onze tenten opgezet, wat geouwehoerd, de eerste pintjes weggewerkt, gegeten en nog meer pintjes weggewerkt…….en we zijn nog niet gestopt….. Michel en Gerard zijn net even terug naar de tent geweest om de laptop e.d. te halen. Volgens hun belooft dat nog wat voor vannacht, gezien het teveel aan lucht wat inmiddels aan hun “piep” ontsnapt is. Straks nog even wandelen langst de Oostzee (waar we vanaf onze tafel in het restaurant een schitterend overzicht over hebben) Ik neem even pauze want de ober zet er weer een halve liter neer. Het is weer afzien.

 

We hebben ondertussen van veel bekenden, vrienden, collega’s en noem maar op, vernomen dat ze de belevenissen willen volgen, dus hoop ik dat onze computeroloog het voor elkaar krijgt om dit zo meteen op de site te krijgen, incl. foto’s. Wij zien jullie reacties graag tegemoet.

 

Morgen weer een dag. Nu stop ik anders staat mijn halver liter er morgenvroeg nog.

Dag 2, 13-06-2004

Rosenfelder strand - Växjö

Vandaag gereden 453 Km.

De dag begon om 7.00 uur met een volledig bewolkte hemel en veel wind, dat voorspelde niet veel goeds. De wind zijn we niet kwijtgeraakt maar de wolken wel, het is een fantastische zonnige dag geworden. Rond 8.45 uur vertrokken richting Putgarden om daar de boot te nemen naar Rødbyhavn. Naar mate we verder in Denemarken kwamen werd het steeds zonniger.

Tijdens een rookpauze heeft Jan zijn voicemail gecontroleerd en daar stond een berichtje op van Johan, een Zweedse vriend. Tijdens het telefoongesprek bleek dat hij niet naar de Swedisch Bikemeet was, maar gewoon thuis in Helsingborg was. De route omgegooid en niet via de brug naar Zweden gegaan maar via de boot van Helsingør naar Helsingborg. Aangekomen op het vakantiehuisjes complex zijn we hartelijk ontvangen door Johan en Ingela. Lekker in de zon genoten van een kleine lunch zijn we rond 16.00 uur vetrokken naar Växjö.

 

De regels op de camping zijn niet ruim te interpreteren want we moesten perse een campeerkaart hebben. Na wat bakkeleien deze toch maar gekocht. Het was ondertussen etenstijd geworden en Michel heeft ons weer getrakteerd op een heerlijk diner. Toen we bijna klaar waren bleek onze buurvrouw het er toch niet mee eens te zijn dat we gebruik maakte van de picknicktafel want deze stond op haar perceel. Sommige mensen doen altijd moeilijk.

Dag 3, 14-06-2004

Växjö - Stockholm

Vandaag gereden 452 Km.

Om 7.01 uur uit bed, dus vroeg opgestaan.

Helaas voor niets want wij konden niet afrekenen, dat ging pas om 10.00 uur open.

Na enige tijd gewacht en gevloekt te hebben kwam er toch iemand die ons vooruit kon helpen ook al verstond hij er geen zak van wat wij zeiden en er niet met plastic geld betaald worden . 9.15 uur konden wij toch nog vertrekken.

Via een leuke route naar  Stockholm gereden ,om 16.34 uur liep de motor van Gerard warm. De reden was een steentje, dat door Jan is verwijderd met gevaar voor eigen leven, door de warmte van de motor trok Jan regelmatig zijn handen terug. Na de zekering te hebben vervangen van de ventilator, werkte de koeling weer waarna wij de boot konden gaan opzoeken.

 

17.06 uur aankomst boot, niet gereserveerd, dus geen plaats. Na enige tijd wachten werden wij op de wachtlijst gezet ingeval er iemand niet kwam opdagen. Wij hadden geluk, dus toch de boot op maar geen hut. Dat kwam even goed uit. Na een misrekening onzerzijds bleek de overtocht twee keer zo duur uit te vallen.  (€250.=)

Dit houd in dat je niet op een bed kan slapen maar een ongemakkelijke stoel moet uitzoeken om de nacht in door te brengen. Een paar biertjes hebben ons geholpen de slaap te pakken te krijgen, ondanks de herrie die werd veroorzaakt door dronken feestgangers die niet zoals wij getraind zijn in het nuttigen van alcohol houdende dranken.

 

Dag 4, 15-06-2004

Turku - Kuopio

Vandaag gereden 464 Km.

Vandaag gestart op de boot, in de Irish pub met live muziek. Met een paar grooooote glazen bier achter de kiezen, daarna de glazen bijgevuld met blikjes uit de eigen voorraad, was dit erg gezellig. Iedereen daar was vlg mij aan het feesten, of zomaar dronken. Om ca 01.00 uur was vrij snel iedereen naar zijn of haar hut, behalve wij natuurlijk. Wij hadden geen hut, maar hadden ons in de lengte gepositioneerd op enkele banken. Wel zagen we alle andere nog aanwezige personen voorbij waggelen, terwijl ze heel statig probeerden te lopen. Dat was pas echt hilarisch. Er was een meisje bij dat met 4 personen weggedragen moest worden…..  Het is dat wij al plat lagen, maar anders….

Wel erg slecht geslapen, ik althans. Met 1,5 a 2 uur was het wel op. Om 8.00 uur (Finse tijd) weer van de boot af gereden, in Turku boodschappen gedaan en weer “ on route”. De hele dag erg veel wind gehad, en zon. Op zijn laatst nog wat regen, maar niet dramatisch. Onderweg nog een kunstcentrum bekeken. Wel per ongeluk, maar toch. We stopten midden in de bossen om koffie te zetten en broodjes worst te maken, en toevallig was dit de plek. Dit hebben we dus gehad.

We hebben Gerard zo geplaagd, dat zijn “informatie” niet overgedragen kan worden als hij zal willen, dat hij zich boos gemaakt heeft en het toch werkt. Nu even althans, we blijven voorzichtig.

Vanavond hebben we ieder een rookworst met boerenkoolstamp en mosterd op. Zonder klontje boter erdoor. Soepje vooraf en aqua vite na. Straks nog even naar de voetbal kijken met een wisky en de dag wordt rustig afgesloten, denk ik…

Dag 5, 16-06-2004

Kuopio - Pudasjärvi

Vandaag gereden  468 Km.

Om 6.00 uur wakker geworden van de regen en dat was geen goed begin van de dag. Uiteindelijk toch maar om 6.30 uur opgestaan. De tent in de regen afgebroken en vertrokken richting het noorden.

De route hebben we iets aangepast om wat meer binnendoor te rijden, omdat we de vorige dag  reeds wat meer gereden hadden en de doorgaande wegen niet erg enerverend zijn. We hebben hierdoor wat meer gereden en hebben daardoor ook meer gezien van het landschap. Veel bos en weinig meren. Onderweg een actie video in elkaar gezet.

De regen is tegen de middag gestopt, op een enkel druppeltje na.

Onderweg, bij een meertje, in een bushokje gegeten, hamburgers en gebakken ei op brood. Natuurlijk weer klaargemaakt door onze kok. Naarmate we steeds noordelijker komen verandert ook het landschap, van dichte aangelegde bossen naar meer natuurlijke bossen. Ook de temperatuur lijkt mee te gaan met de breedtegraad, steeds lager. De eerste rendieren reden we bijna onderste boven want ze stonden midden op de weg. Door het lawaai van onze motoren zijn we langzaam de bossen weer ingestruint. Dit alles natuurlijk vastgelegd op video.

Rond zeven uur aangekomen op de camping waar we bijna worden opgegeten door de muggen. Een hoger plekje gevonden waar het wat minder lijkt. In de gezamenlijke keuken gekookt en geluisterd naar Theo Maassen. Door de muggen zullen we de avond ook hier verder door brengen.

 

Dag 6, 17-06-2004

Pudasjärvi - Pello

Vandaag gereden  362 Km.

7.30 opgestaan en meteen naar de wc want ik moest …… als een reiger

Daarna de tent afgebroken waarvan Jan waker werd, door de lucht die ontsnapte tijdens de inspanningen die ik moest verrichten. Na het ontbijt vertrokken richting de meren op zoek naar de meermin, je weet wel de zus van dat viswijf uit Kopenhagen. Maar helaas niet gevonden, wel een waterkracht centrale die we hebben bewonderd in 2 minuten..

Dan maar naar de kerstman, maar deze was niet thuis, hij licht met zijn ……  op het stand in Spanje. Zijn rendieren waren we onderweg al tegen gekomen, los lopend over de weg waarbij ze altijd willen oversteken net als je er aan komt. Om 17.33 aankomst op de camping in Pello, snel de tenten opgezet en het kostelijke vocht kan weer vloeien. Het diner bestaat uit: aardappelpure, rode bietjes en een halve kip per persoon. 

 

Dag 7, 18-06-2004

Pello- Sorsele

Vandaag gereden  474 Km.

 Vanmorgen redelijk vroeg uit bed. ( 6.30 uur Finse tijd of 5.30 uur Zweedse tijd) Om ca 7.30 Finse tijd aangereden. Als je wat wilt zien onderweg, en wat afstand afleggen, moet je er wat voor over hebben. We wilden de weg 400 op. Dit is een geel weggetje op de kaart. Niet te vinden natuurlijk. Later kwamen we erachter dat ze deze weg na het maken van de landkaart 92 genoemd hebben. Dat hebben die Zweden weer……maar, mooie weg. Natuurlijk hebben we de route weer aangepast om niet zo lang over een grote doorgangsweg te rijden, maar veel meer over kleine stille weggetjes. Tot nu toe lukt dat aardig. Je kunt hier zonder risico  een middagdutje doen midden op de weg.

Vandaag ook een tros rendieren gezien. (Een tros is meer dan 3 bij elkaar) Het was een tros van ca 15 stuks, net naast de weg, mooi om te zien. Vanmorgen met schitterend weer vertrokken. Rond de middag leek het ons toch verstandig om de regen-outfit aan te doen. Die hebben we dus goed nodig gehad, want er is vanmiddag veel water langst gekomen. Bij wijze van uitzondering hebben we dat (even) gefilmd.

Vanmiddag nog in Lulea gestopt. Dit is een redelijk grote stad. Dit om een internet café te zoeken, want de internetverbindingen zijn hier verre van optimaal. Helaas hebben ze dat hier niet (meer). Waarschijnlijk vanwege gebrek aan belangstelling opgedoekt. De updates kunnen we dus helaas niet elke dag doen.

Net een Sms’je van Anka gehad, dat zij ook geslaagd is. Je snapt natuurlijk wel dat ik er erg blij mee ben dat ze beiden geslaagd zijn.

 

In het gat waar we nu zitten is wel een leuke gemeentecamping. Natuurlijk bijna geheel omsloten door water, want dat schijnt hier zo te horen. Michel vindt dit minder. Tot op heden hebben we nog steeds onze tentjes op kunnen zetten. Dit is wel prettig. We zijn er al in getraind. Als we aankomen staan binnen 4,5 minuut de tenten op, de bedjes erin en zitten we in onze luie stoelen aan het bier. Want dat is natuurlijk wel de drijfveer.

Nu ga ik even stoppen, want Michel heeft het “diner” klaar.

 

Ben ik weer. Soepje vooraf, gebakken aardappeltjes, witte bonen in saus en twee hamburgers. Heeft goed gesmaakt.

Dag 8, 19-06-2004

Sorsele - Gäddede

Vandaag gereden  374  Km.

De wekker stond op 6.00 uur maar het werd toch 6.30 uur voordat we een beetje wakker werden. Na een ontbijtje in de gemeenschapsruimte, rond 7.45 uur vertrokken. Na alle grote en minder grote wegen zou het vandaag de dag worden van de kleine wegen en dat is het ook echt geworden. We liggen voor op schema dus kunnen we de route best een stukje aanpassen. Na de tweede afslag van de doorgaande weg begon het eerste avontuur, de weg bleek een harde zandweg. Hierop was echter goed te rijden met de motor.

Deze omgeving leende zich heel goed voor een andere actie scène op de motor. De benzinepompen zijn in de regio niet op elke hoek van de straat maar in Dikanä was er een. De pompbediende was ook de bediening van de koffieshop en de kassier van de supermarkt. Daarnaast was er ook een internet café. Na een telefoongesprekje werd de deur speciaal voor ons geopend om daar de site te updaten. De PC’s waren niet echt nieuw dus werkte het mijn laptop veel beter en we hoefde zelfs niets te betalen. De weg vervolgd om over nog meer kleine wegen te rijden. Het grote voordeel is dat je veel meer ziet, watervallen, watervallen, meren en sneeuw.

De watervallen waren echt fantastisch. Dit is waarom je hier naar toe gaat. De weg ging steeds hoger waarbij er op den duur zelfs geen bomen meer stonden maar daar kwam de sneeuw voor in de plaats. Ook hier was de gelegenheid om een ludiek filmpje op te nemen, met Michel en Bavaria in de hoofdrol.

Rustig weer afgedaald richting Gäddede. Hier de camping opgezocht. Eerst een pilsje dan de tent opgezet. Michel heeft zich wederom uitgesloofd op het diner, met een ijsje toe was het helemaal af.

 

We zijn nu behoorlijk van de route afgeweken dus moet Jan de route voor morgen nog even samenstellen om in Trondheim weer op de oorspronkelijk route te komen maar dat is Jan wel toe vertrouwd.

Dag 10, 21-06-2004

Viggja - Andelsnes

Vandaag gereden  294 Km.

Vanmorgen de wekker gezet op 6.00 uur, maar toen tikte de regen in rap tempo op de tent, dus nog maar even omgedraaid. Om 7.00 uur regende het niet meer, dus eruit en ontbeid maken. Voordat we echter zover waren regende het weer fors. Alles nat ingepakt en weer het gas erop. Maar na een paar uur werd het droog, en later kwam er zelfs een zonnetje bij. Wel een mooie route vandaag, eerst van Viggja naar de kust, en dan over de Atlantische kustroute afzakken. Voor de kust liggen een heleboel rotsen, waar overheen ze middels dijken en bruggen een weg hebben gemaakt. Het doel ervan ontgaat ons, maar voor ons is het wel erg mooi.

Ook hebben we vandaag diverse tunnels en bootoversteken gehad. Dat doet het ook altijd goed. In een van de tunnels begon Michel, die steevast achter mij rijdt, volop te seinen met zijn groot licht. Ik dacht al dat er bij mij iets loshing of afgevallen was. Na de tunnel gestopt en het bleek dat mijn 7 achterlichten het geen van allen meer deden. Het bleek dat een draadje in de lichtschakelaar losgegaan is. Dit is in het verleden ook al eens gebeurd. Tenzij je heeeeeeele kleine vingertjes hebt en heeeeeeel veel tijd moet je hier niet aan gaan werken. Dit is keen klus voor onderweg. De verlichting weer aan de gang gekregen en dus niet meer aan de lichtschakelaar komen. Nu hebben we aan 2 motoren wat gehad, nu de motor van Michel nog. Hij zegt wel dat er niets aan komt, maar ondertussen poetst hij wel stiekum iedere dag de olielekkage van zijn blok af…..

Op de camping was geen beheerder aanwezig. Bij de ingang hing een bord dat je zelf een plekje kon zoeken, en als je een hutje wilde, dat deze open waren en de sleutel op tafel lag. Ook was er een volledig uitgeruste keuken, woonkamer, TV en de hele reutmeteut aanwezig. Het is nu 21.00 uur en we hebben nog niemand gezien. Moet je in Nederland eens proberen.

 

Tijdens het koken werkte het fornuis ineens niet meer. Na 6 stoppen door te laten branden, hebben we het toch voor elkaar gekregen. Je moet tenslotte wat. Michel heeft net een lekkere whisky voor me ingeschonken, dus hier stopt dit dagverslag acuut.

Dag 11, 22-06-2004

Andelsnes - Dragsvik

Vandaag gereden 340 Km.

Onder een bewolkte hemel rond 8.00 uur vertrokken voor een van de spectaculairste dagen van onze tour. Het rijden over de Trollstiegveien en de daarop volgende dalende en stijgende wegen.

De Trollstiegveien is een weg die vanuit het dal zich een weg baant naar de top van de berg, via diverse haarspeldbochten. Normaal is het uitzicht fantastisch maar door de laaghangende bewolking hebben we zelfs in de wolken gereden. Wat omhoog gaat moet ook weer naar beneden en dat gaat met kronkelende weggetjes weer naar een andere fjord. In Geiranger komen de passagiers van de grote cruiseschepen de fjorden bekijken. Vanaf de weg hooggelegen tegen de bergen konden wij hun bekijken.

Wederom met veel haarspeldbochten naar beneden en aan de andere kant weer omhoog. Door de mooie uitzichten en dito watervallen waren we nog niet erg veel opgeschoten. Dan maar even het gas erop en op naar Dragsvik. Hiervoor moesten we wederom een hoogvlakte over, ook nu weer met veel haarspeldbochten en andere kleine weggetjes. Gelukkig was het weer steeds beter geworden gedurende de dag en zijn we zon overgoten aangekomen in Dragsvik, zij het iets aan de late kant.

Dag 12, 23-06-2004

Dragsvik - Kilegrend

Vandaag gereden 411 Km.

7.03 uur opgestaan met een strak blauwe lucht, schitterend uitzicht maar dat valt ons niet meer op want daar zijn we aangewend geraakt. Om 8.00 uur achterstevoren op het pontje, vooruit er weer af. Na een ochtend vol met tunnels en nog een pontje onze lunch genoten, bij een temperatuur van 32 graden, aan de waterkant.

Toen de kaart bekeken waaruit bleek dat we nog enkele kilometers te goed hadden, dus gas er op. Later op de middag hoe kouder het weer, 12 graden. Zoekend naar een camping nog 100 km gereden en in de regen ons tentje kunne opzetten, je bent een bikkel of je bent het niet. Een kjøkkenhok was niet aanwezig dus onze maaltijd maar op de veranda klaargemaakt, onder het genot van onze laatste pilsjes de avond doorgebracht.

 

Nog steeds sigaren in overvloed maar het bier is te krap bemeten. Dus genoodzaakt om alweer aan de whisky te gaan.

Vanaf de veranda zagen wij de vrouw van de beheerder thuis komen en zeiden tegen ons zelf, “Zij heeft medelijden met ons, ze zal zo meteen wel een bakje koffie komen brengen”. Niet veel later komt de beheerder naar buiten en loopt in onze richting. Na een kleine conversatie over het weer geeft hij ons de sleutel van een hutje want zo op de veranda zitten is ook maar niets. Het lijkt wel of dat ze een microfoon hebben hangen.

Dag 13, 24-06-2004

Kilegrend – vlak bij Skagen

Vandaag gereden 81 Km.

Vandaag is het mijn beurt weer om het dagverslag te schrijven. Hier komt het.

Vanmorgen regende het nog steeds. Om ca 7.00 uur was het even wat minder, dus snel de tenten (nat) afgebroken. Het hutje, waar we de vorige avond hadden gezeten was nog open, dus daar ons ontbijt genuttigd, water gekookt voor de koffie en voor in “ de bom”. Voor de onwetenden onder ons, “ de bom” is Gerards rode metalen thermoskan. Ding werkt verrekes. Dit hete water gebruiken we om onderweg koffie te zetten. Dit gaat sneller dan iedere keer het 3-pits gasstel voor de dag te toveren.

Tegen 8 uur in de volle regen aangereden, want blijven staan is ook al zowat. Op naar Kristiansand, waar we om 13.30 uur de langzame boot (4,5 uur), of om 15.00 uur de snelle boot wilden nemen (2 uur). Nog een paar bergruggen overgestoken en slechts 3 maal gestopt. Een maal om te tanken, eenmaal voor een sjekkiestop en eenmaal voor koffie te drinken. De stops natuurlijk in de ons nog vertrouwde bushokjes. Als Michel eruit kwam was het net een weerhuisje. Als het mannetje eruit komt regent het.

Om ca 12.00 uur bij de boot. Dan moet je boeken en betalen bij een niet overdekt loket in de stromende regen, ingepakt als een natte motorrijder. Ooit geprobeerd? Moet je eens doen, dan weet je ook wat wij af en toe doorstaan. Maar toch gelukt. Er kwamen nog meer motorrijders bij, bijna allemaal Hollanders en een handje vol Duitsers.

Na een tijdje wachten op de boot, motoren vastgesjord en op naar de bar van de boot. Na een halve liter bier in de Ierse Pub, Italiaans gegeten. Allemaal op de boot. Ook nog taxfree inkopen gedaan. (Omdat de biervoorraad behoorlijk  geslonken was hebben we deze natuurlijk ook aangevuld). Toen we weer van de boot af moesten, bleek de motor van een Hollands meisje omgevallen te zijn tegen een Duitse motor. Gelukkig geen echte schade.

In Denemarken richting Skagen genomen om een camping te zoeken, welke we vrij snel vonden.

Omdat het tijdens heet eten koken weer begon te regenen, de stoelen, eten en brander snel onder het afdak van het service gebouw gezet en daar verder gekookt. Toen we wilden afwassen, bleek er een compleet ingerichte keuken in heet gebouw te zitten, waar je met 7 gezinnen tegelijk kon koken en eten en afwassen. Die mensen die ons buiten onder het afdak hebben zien koken hebben dit volgens mij niet echt gesnapt. Ze zullen wel gedacht hebben dat alle motorrijders en beetje gek zijn  of zo. Misschien hebben ze wel gelijk? Een beetje dan toch.

 

Dag 14, 25-06-2004

vlak bij Skagen - Videbæk

Vandaag gereden 437 Km.

Het miezerde toen we opstonden dus toch maar de regenkleding aan om naar Skagen te gaan. Hier botsen de Noordzee en Oostzee tegen elkaar, het was niet echt goed te zien maar je moet er natuurlijk wel geweest zijn. In de haven lag een Nederlandse replica van een 14e eeuw schip die een tocht rond om Denemarken maakte in navolging van de originele schepen. De weg vervolgd naar het zuiden, waar Jan nogmaals brood wilde kopen terwijl we dit reeds op de camping hadden gekocht.

De weg voerde ons over de kustweg ondanks de harde wind. De motor lag behoorlijk plat. Na de grote hoeveelheid pontjes in Noorwegen moest er natuurlijk ook eentje volgen in Denemarken. Aangekomen bij de pont bleek het wel heel rustig. Na een half uur toch maar besloten om terug te gaan want de pont leek niet te komen. De weg terug voerde ons weer over de dijk waar het gruwelijk hard waaide. Onderweg nog even tanken maar dat hadden we beter niet kunnen doen want Michel zijn motor wilde niet starten. Het moest natuurlijk ook een keer gebeuren dat hij problemen zou krijgen. Na alles uit elkaar gehaald te hebben de Deense ANWB gebeld, je bent tenslotte lid. Na nogmaals alle onderdeel aan grondige inspectie te hebben onderworpen, deed de motor het weer. Juist op dat moment kwam de sleepdienst aanrijden. Hij heeft nog even gekeken maar ging onverrichte zaken weer terug naar de garage.

Vlug verder gereden naar Videbæk om op bezoek te gaan bij de zwager van Jan. Daar het bedrijf bekeken en ook heerlijk gegeten, deze keer niet klaargemaakt door Michel.

Dag 15, 26-06-2004

Videbæk - Dotingen

Vandaag gereden 479 Km.

Na de nacht te hebben doorgebracht in de speelkamer bij Ad en Marika, zijn wij voor ons doen laat opgestaan. Ondanks het snurken van Gerard toch goed geslapen, ik snurk zelf natuurlijk nooit. Eerst even bij het melken gaan kijken, waar Ad goed duf (oorzaak, de vele biertjes gisterenavond) aan het werken was. Hij melkt 24 koeien tegelijk dus dat schiet op. De 152 koeien heeft hij in minder dan 2 uur gemolken en voorzien van voedsel, dus werken kan hij wel. Marika heeft ondertussen ook niet stil gezeten en heeft het jong vee voor haar rekening genomen. Daarna voor ons het ontbijt klaar gemaakt en hebben gezamenlijk wij naar fox kids (TV) zitten kijken. Daarna afscheid genomen van klein Hulten , uitgezwaaid door Ad en Marika en de kleine Milou. Was ik even blij dat mijn motor startte. Over tussendoor weggetjes naar de snelweg richting Duitsland. Daar is niet veel aan maar het schiet wel op. Alleen even stoppen voor te tanken en dan weer verder. Net voorbij Bremen van de snelweg af naar Dotingen voor een camping. Ons laatste avondmaal klaar gemaakt en ons laatste bier op gemaakt,dat kun je toch niet mee naar huis nemen het zou eens over de datum kunnen gaan.

Nu op naar een tv om naar Nederland- Zweden te kijken, als we tenminste een tv kunnen vinden.

 

Dag 16, 27-06-2004

Dotingen - Hulten

Vandaag gereden 386 Km.

Gisteravond, zoals gezegd, naar een TV gezocht, en gevonden. En wel bij een Hollander, zo gek als een deur. Hij had zeer veel bier, en andere dranken in huis, welke allemaal aangespeokwn werdt. Ook de Duitse buren en de buren daarvan kwamen na de wedstrijd. Al met al, een grote zuippartij en vanmorgen een redelijk grote nadorst.

Vandaag weer veel snelweg, niet veel bijzonders van te melden. Op een parkeerplaats het laatste eten opgemaakt. Alles is op, behalve een pakje aardappelpuree. Dus Michel heeft goed inkopen gedaan, we hebben alleen brood, beleg en een maal gehakt bij moeten kopen. Complimenten hiervoor. Om 15.00 uur thuisgekomen, veilig en wel.

 

We hebben het weer gehad, over, voorbij en uit. Jammer, maar wat je gehad hebt nemen ze je niet meer af. Straks de natte tent weer opzetten, want die hebben we vanmorgen voor de derde maal nat in moeten pakken.

Al met al goed weer gehad, een paar buitjes, maar dat hoort er ook bij.